Het lijkt wel een perpetuum mobile, zo'n apparaat dat eeuwig door kan draaien op een minieme hoeveelheid energie. Eeuwenlang hebben de knapste geleerden geprobeerd om op die manier, uit het niets, energie te produceren. Maar helaas, inmiddels is de eerste hoofdwet van de thermodynamica tussenbeide gekomen. Daaruit volgt dat het hele modernisme gebaseerd is op een bijgeloof, namelijk dat je geld, of liever waarde, kunt maken uit niets.
Die wolk stelt het dominante, modernistische wereldbeeld voor. Daarmee bedoel ik de geestelijke oriëntatie die ervoor zorgt dat het bijgeloof in brede kring wordt geaccepteerd.
Het antwoord is dat zich een verborgen waardebron in de gokkast bevindt waaruit de hele machinerie kan putten. Die bron is de aarde, want die levert de energie, de grondstoffen, het water, de lucht, de levende have, de ondergrond en het milieu waarvan de hele modernistische onderneming afhankelijk is. En de eigenaar? Dat is de gokkast zelf, de modernistische civilisatie met heel haar organisatie, machtsstructuur en wereldbeeld. Het modernisme eigent zich de aarde toe, zuigt hem leeg om zelf almaar verder op te kunnen zwellen. Wat er van onze planeet overblijft, is een zielige globe van papier-maché, gips en drukinkt. Op de tekening is zelfs geen planeet meer te zien. Waarschijnlijk hebben ze de globe veilig opgeborgen in de gokkast.
Toelichting
Bovenstaande zinnen komen uit een artikel van Peter Westbroek in de Groene Amsterdammer van 10 oktober 2013. Het is feitelijk een bewerking van een nieuw hoofdstuk uit zijn boek De ontdekking van de aarde : het grote verhaal van een kleine planeet. Klik hier voor een (lang) artikel over dit artikel, boek en zaken die daarmee samenhangen.
Homepage Beelden, quotes en ideeën
Geen opmerkingen:
Een reactie posten