De Britse beeldhouwer Antony Gormley heeft iets met staande mensen. Over de hele wereld staan zijn beelden in de publieke ruimte opgesteld. Manshoge beelden. Op pleinen, parken. In zee. Of hoog op een gebouw. Overduidelijk mensen die staan. Die niet zo maar staan. Nee, zijn mensen staan ergens voor. Nemen positie in. "Wie doet me wat!" Kijk maar, ik sta hier en ben zomaar nog niet weg!
Deze mensen had wellicht Stéphane Hessel, de Franse diplomaat die in 2013 op 93-jarige leeftijd stierf, voor ogen toen hij in de laatste fase van zijn lange leven enkele korte boekjes publiceerde. Met aansprekende titels: Neem het niet!, Doe er iets aan! en De weg van de hoop. Boeken waarin hij de jongeren onder ons oproept stelling te nemen. Iets te doen aan zaken die in zijn ogen in onze huidige maatschappij scheef zijn gegroeid.
De Gormley-mannen figureren ook prominent in een filmpje over een aankomende directeuren die een eed afleggen om in hun beroepsleven integer te handelen. Overal duiken ze op.
In 2013 kwamen op een andere plek andere staande mensen naar voren. In Turkije. Mensen die zomaar stil gingen staan op een plein. Als protest. Ze deden niets, maar bleven stilstaan. Staan als daad van verzet. Klik hier voor een artikel over dit (tijdelijke?) fenomeen.
Slotopmerking
Antony Gormley heeft ook andere mensen gemaakt. In 2010 werd in de nabijheid van Enkhuizen aan het water een stalen beeld van circa 20 meter onthuld. Iedereen herkent er een poepende man in.
Homepage Beelden, quotes en ideeën
Geen opmerkingen:
Een reactie posten